چگونه صدای خود را تقویت کنیم ؟

تمرین صداسازی و تقویت صدا از جمله مواردی است که کمک شایانی به بیان تاثیرگذار می کند .

شما با هر صدایی که داشته باشید می توانید با تمرین های صداسازی ، صدای خود را تقویت کنید .

تمرین صداسازی و تقویت صدا از جمله مواردی است که کمک شایانی به بیان قوی می کند.

شما با هر صدایی که داشته باشید می توانید با تمرین های صداسازی، صدای خود را تقویت کنید و اگر تمرین ها و نکات تمرینی را رعایت کنید، بعد از مدتی از تغییرات به وجود آمده در صدای خود لذت می برید.

1-نحوه تولید صدا

اگر یک ساز را در نظر بگیرید مشاهده می کنید که صدا از برخورد آرشه یا مضراب یا دست نوازنده به سیم، پوست و یا کلاویه ها به وجود می آید. سپس صدای تولید شده توسط یک جعبه یا کاسه ای تقویت شده و به گوش مخاطب می رسد. عواملی که هنگام نواختن یک ساز در تولید صدای موسیقایی آن تاثیر دارند شامل موارد زیر است:

الف: کیفیت جنس و نحوه ساخت صحیح قسمت های مختف ساز

ب: کوک بودن ساز

ج: مهارت ضربه زدن با آرشه، دست و یا کلاویه ها

اگر هر سه مورد بالا در بهترین حالت و کیفیت خود باشد قطعا صدایی هم که تولید می شود از کیفیت بسیار بالایی هم برخوردار است. عامل ضربه زننده در تولید صدا در بدن انسان شبیه سازهای بادی است. ولی عامل ضربه گیرنده شبیه سازهای زهی است. اگر شما فلوت، نی، ساکسیفون و سازهایی از این دست را در نظر بگیرید مشاهده می کنید که صدا از برخورد هوایی که در ساز دمیده می شود با دریچه هایی که تعبیه شده است تولید می شود و در سازهای بادی که فاقد دریچه هستند در اثر فشار هوا صدا تولید می شود.

در بدن انسان هم دقیقا همین اتفاق می افتد و صدا در اثر برخورد هوای بازدمی به تارهای صوتی حنجره تولید می شود و سپس توسط مجراها و حفره های متلفی مانند محوطه شکمی، فضای قفسه سینه، ناحیه کمر، تون فقرات، گلو، دهان، کاسه سر، سینوس ها و بینی تقویت و تشدید شده و به گوش مخاطب می رسد. اگر هر کدام از این موارد دچار مشکل شود صدای تولیدی هم با کیفیت پایین تری خارج می شود.

به عنوان مثال اگر شما سرما بخورید و تارهای صوتی دچار آماس و تورم شوند و یا ریه ها برای تنفس عملکرد مناسبی نداشته باشد و یا بینی دچار احتقان شود به وضوح می توانید دریابید که صدای تولیدی چقدر دچار مشکل می شود.

آنچه که در تمرین های صداسازی و نحوه تقویت صدا در سخنرانی مورد بحث قرار می گیرد به مورد سوم یعنی نحوه ضربه زدن با هوا به تارهای صوتی برمی گردد. ما در مورد جنس ساز که همان جنس تارهای صوتی و نحوه قرارگیری آن در حنجره است کار خاصی نمی توانیم انجام دهیم جز آنکه با رعایت موارد بهداشتی و غذایی در حفظ سلامت حنجره بکوشیم که در ادامه مقاله توصیه های بهداشتی لازم در این زمینه ارائه می شود.

2- تمرین های تنفس دیافراگمی یا تنفس شکمی برای تقویت صدا در سخنرانی

جنس ساز مهم است ولی تفاوت نوازنده های حرفه ای فقط در جنس ساز نیست. مهمترین توانایی یک نوازنده حرفه ای مهارت ضربه زدن با آرشه، دست، هوا و یا کلاویه ها است. اگر قدرت، شدت، سرعت و زاویه ضربه مناسب نباشد قطعا نتی که تولید می شود کیفیت مناسب هم نخواهد داشت. از آنجایی که این ضربه برای تولید صدا در بدن انسان با هوا انجام می شود، انجام تمرین های تنفسی برای رسیدن به مهارت لازم در کنترل تنفس و ضربه زدن با هوا بسیار ضروری است. اولین قدم در تمرین صداسازی و تقویت صدا در فن بیان و سخنرانی، انجام تمرین های تنفس شکمی است.

تنفس سینه ای:

تنفس سینه ای برای فعالیت های پرانرژی مانند دویدن، مبارزه کردن، ورزش کردن، دویدن و … مناسب است.
تنفس سینه ای با بالا رفتن قفسه سینه و شانه ها و به داخل رفتن شکم انجام می شود.
در تنفس سینه ای کنترل روی شدت و سرعت و قدرت ضربه با هوا کم است.
میزان مصرف انرژی در تنفس سینه ای به دلیل بالا رفتن قفسه سینه و شانه ها بالاست.
تنفس سینه ای به دلیل مصرف انرژی زیاد با افزایش ضربان قلب همراه است که به خصوص در آغاز سخنرانی بسیار وحشتناک است.
برای تشخیص تنفس سینه ای می توانید یک دست را روی قفسه سیه و دست دیگر را روی شکم بگذارید. اگر هنگام تنفس دست روی قفسه سینه به سمت بالا و دست روی شکم به سمت داخل می رود، قطعا تنفس شما سینه ای است.
تنفس سینه ای برای تقویت صدا در سخنرانی مناسب نیست.

تنفس شکمی (تنفس دیافراگمی)

تنفس دیافراگمی برای فعالیت های کم انرژی، تمرکز و سخنرانی مناسب است.
در تنفس دیافراگمی قفسه سینه حرکت نمی کند و فقط ناحیه شکمی است که به جلو و عقب می رود.
در تنفس دیافراگمی کنترل روی شدت و سرعت و قدرت ضربه با هوا زیاد است.
میزان مصرف انرژی در تنفس دیافراگمی بسیار کم است.
تنفس دیافراگمی به دلیل مصرف کم انرژی باعث افزایش ضربان قلب نمی شود که به خصوص در آغاز سخنرانی کمک بزرگی برای سخنران است.
برای تشخیص تنفس دیافراگمی می توانید یک دست را روی قفسه سیه و دست دیگر را روی شکم بگذارید. اگر هنگام تنفس دست روی قفسه سینه حرکت نمی کند و دست روی شکم جلو و عقب می رود تنفس شما شکمی یا دیافراگمی است.
تنفس دیافراگمی برای تقویت صدا در سخنرانی مناسب است.

انجام تمرین های نفسی موثرترین و پایه ای ترین تمرین برای تقویت صدا است. برای انجام تمرین های تنفس دیافراگمی یا تنفس شکمی می توانید به مقاله تنفس صحیح در سخنرانی مراجعه کنید.

3- تمرین های تقویت صدا در سخنرانی

الف: تمرین تقویت صدا با صدای سوت

در ابتدا تمرین ریلکسیشن یا رهاسازی عضلات دست، پا و گردن را انجام دهید.
سپس یک دست خود را روی قفسه سینه و دست دیگر را روی شکم خود بگذارید.
یک تنفس عمیق شکمی انجام دهید. (اگر می توانید هوا را به سرعت ببلعید)
مراقب باشید که دستی که روی قفسه سینه است حرکت نکند.
سپس نفس خود را به صورت حرف س (مانند صدای لاستیکی که باد آن خالی می شود) خارج کنید.
این تمرین را با گرفتن زمان انجام دهید. می توانید از 15 ثانیه شروع کنید و تا 40 ثانیه این تمرین را ادامه دهید.