هفت نکته کلیدی در فن بیان

برای آنکه فن بیان خوبی داشته باشیم باید از نکات پر اهمیت و کلیدی آن آگاهی داشته باشیم در این مقاله به هفت نکته کلیدی فن بیان پرداخته ایم

1) تکلم با صرف حداقل انرژی :

اولین و پر اهمیت ترین نکته از هفت نکته کلیدی در فن بیان , صرف حداقل انرژی در فن بیان موقعی امکان‌پذیر است که ذهن روشن و قادر به استفاده از تمام ظرفیت خود به طور طبیعی باشد. این امر نیز هنگامی ممکن می‌گردد که هماهنگی موثری مابین ذهن و زبان وجود داشته باشد و همچنین محیط و شرایط نسبت به ماهیت فکر مساعد باشد.

اگر تفکر روشن و پرقدرت باشد فکر به طور ساده و طبیعی به تکلم تبدیل می‌شود بدون اینکه با مقاومتی برخورد نماید.

ولی در صورتی که فکر ضعیف باشد به انرژی بیشتری برای تقویت آن نیاز خواهد داشت تا به تکلم تبدیل گردد , برای رسیدن به تفکر قدرتمند مسیر طولانی مطالعه و یادگیری و شاگردی اساتید برجسته پیش روی شماست.

منظور ما از حرف زدن و صحبت کردن و سخنرانی ، بیان حرف حساب است، حرف جدی و اساسی و انسانی، حرفی که راه گشای مشکلات انسانی باشد، که بتوانید مسیری را برای دوستان و اطرافیان و هموطنان و درنهایت برای جامعه بشری باز کنید, گفتن حرف حساب مشکل است ! لازمه آن این است که اصلا حرف جدی و اساسی برای گفتن داشته باشید. بسیاری از کسانی که نمی توانند خوب صحبت کنند، حرف و صحبت جدی برای گفتن ندارند.

برای آنکه بتوانید حرف های جدی و اساسی بزنید لازم است جهان انسانی را بشناسید، تاریخ انسان را مطالعه کنید

ابتدا با تاریخ کشور خود و بعد به تاریخ ادیان و جهان بپردازید تا دیدگاه تاریخی درستی نسبت به جهان انسانی پیدا کنید، درباره اصول تعلیم و تربیت و شیوه های حکومت داری بخوانید و فیزیولوژی مغز انسان را بشناسید و بدانید که چگونه عمل می کند، تاریخ تفکر و فلسفه را تورق کنید تا بتوانید به موضوعات مهم جوامع انسانی برسید و در مورد آن فکر کنید و حرف بزنید.

تکلم روشن که در پی تفکری روشن باشد نه تنها انرژی بسیار کمتری نیاز خواهد داشت بلکه تأثیر خوبی بجا گذارده و هدف گوینده را نیز برآورده خواهد کرد. از سوی دیگر سخنان، مبهم و طولانی و خسته‌کننده نخواهند بود. برای اینکه هماهنگی بین ذهن و آلت تکلم صورت گیرد بایستی ذهن روشن و نیرومند و نیز سلسله اعصاب کاملاً سالم بوده و قادر به انتقال تمامی نیروی ذهن به دنیای خارج باشد.

تأثیر عوامل محیطی نیز عامل اصلی دیگری در رابطه با اولین نکته از هفت نکته کلیدی در فن بیان است.

اگر محیط و شرایط نسبت به ماهیت فکر مساعد نباشند نیروی زیادی لازم است تا فکر به تکلم تبدیل گردد و حتی نیرویی بیشتر لازم است که از تبدیل آن به تکلم جلوگیری شود.

بنابراین فن تکلم با صرف انرژی در این است که، فقط افکاری اظهار شوند که در توافق با محیط و شرایط بوده باشند. یعنی: به اقتضای زمان صحبت کنید ـ در توافق با محیط صحبت کنید و بر حسب توانایی درک آن محیط ـ بر حسب خصوصیات خودتان سخن بگویید و تحت تأثیر انگیزه‌های آنی سخن نگویید.

اگر محیط و شرایط در آغاز در توافق با یک فکر خاص نباشند فن تکلم در این خواهد بود که کلماتی استفاده شود مناسب محیط و شرایط و سپس بتدریج منظور بیان گردد. اگر کسی خود را تحت فشار قرار دهد که طرز تکلم خود را بهبود بخشد و در این راه کلمات را یکایک بسنجد، چنین فردی دائماً در زحمت خواهد بود و رفتاری غیر طبیعی خواهد داشت.

2) تکلم صحیح:

تکلم جنبه ظاهری فکر است. اساس تکلم صحیح، تفکر صحیح می‌باشد. تکلم وسیله‌ی اظهار مکنونات قلب و ذهن است بنابراین برای اینکه تکلم سالم باشد باید قلب و ذهن هر دو در آرامش باشند. ادای یک کلمه کیفیت درونی فرد را آشکار می‌کند. نرمی سخن ماهیت قلب را مشخص نموده و منطقی بودن/ قوه تصور یا خلاقیت بیان، مرتبه پرورش ذهن را نشان می‌دهد. مرحله تکاملی یک فرد را می‌توان از یک کلمه‌ای که او ادا می‌کند سنجید.

تکلم دومین موضوع مهم از هفت نکته کلیدی در فن بیان و البته واسطه ظریفی است , بین انسان و محیط او و این مطلب دارای اهمیت زیادی برای بهزیستی فرد و سالم بودن محیط می‌باشد. گرچه تکلم ادامه گسترش فکر است ولی انسان بایستی در فن تکلم بیشتر مراقب باشد تا در فن تفکر چرا که همه افکاری که به ذهن خطور می‌کند نیازی به بیان ندارند.

3) تکلم متناسب با محیط:

فن تلکم در روشن و واضح فکر کردن و بیان این فکر به نحوی بی‌آلایش است. هر کس می‌تواند هر موقع که می‌خواهد سخن بگوید بشرطی که فکر او متناسب با موقعیت بوده باشد. بسیاری از مردم طبعاً صادقانه فکر می‌کنند و تصور می‌کنند که حقیقت گوئی  در این است که هرچه به فکرشان خطور می‌کند اظهار نمایند. این نحوه بیان ممکن است که حقیقت گویی باشد ولی برای شنوندگان نامطبوع بوده و ناموزونی حاصله‌ اثر آن حقیقت را تیره می‌‌کند. هدف از تکلم انتقال معنا و مفهوم و ایجاد ارتباط موثر انسانی است، لذا انسان در مقام تفکر و تامل آزاد است و محدودیتی متوجه او نیست ولی در مقام بیان اینگونه نیست و سنجش محیط ، اهمیت فراوان دارد.

برای رعایت کردن اصول و داشتن فن بیان خوب باید متناسب با محیط و افرادی که با آن ها در ارتباط هستید سخن بگویید، چون برای آنها دارید سخن می گویید و اگر این سخن متناسب با آن ها و شرایط آن ها بیان نشود می تواند تمامی ارتباطات موثر انسانی را دچار مسئله و مشکل کند و نه تنها تاثیر درست و صحیحی بر انسان ها نگذارد که می تواند باعث انحراف، کج اندیشی و بداندیشی گردد.

4) تکلم مطبوع :

طریقه فن بیان (تکلم) این است که علاوه بر صادقانه بودن با کیفیت صحیح و نرم ادا گردد. تنها زمانی که فرایند سخن گفتن ، طبیعی پیش رود این مهم دست خواهد داد. در این نوع تکلم بایستی ذهن و قلب را با محبت سرشار نمود و این حس مسرت و عاطفه پنهان در کلام بر تأثیرگذاری آن خواهد افزود.

5) تکلم پرقدرت:

قدرت تکلم در پی فکر و دانش گوینده آن رخ خواهد داد. از این جهت هر چه فکر گوینده بلند و روشنتر باشد کلام او نیز با قدرت بیشتری بیان خواهد شد.

6) تکلم مفید:

تکلم مفید بعد از گزینش افکار و در نظر داشتن موقعیت اتفاق خواهد افتاد.

7) تکلم به نحوی که گوینده از آثار محدود کننده کلام آزاد بماند:

فن آزادی کلام به مرتبه‌ی خودآگاهی فرد و تسلطش بر افکار به دست می‌آید به گونه‌ای که فرد آنچه را که صلاح می‌داند با فنی ظریف بیان کند بدون در نظر گرفتن محدود کننده‌ها.