سخنرانی مثل هر مقولهی علمی، صاحب «تعریفی» است که میگوید:
سخنرانی، ارائهی کلام است با نگاه راهبری چه برای هزاران نفر و چه برای یک نفر، به گونهای که متکلم یکهتاز عرصهی سخن باشد و مثل هر علم دیگری صاحب چهار سرفصل اساسی است:
«موضوع علم»، «مسائل»، «مبادی»، «غایت»
موضوع سخنرانی: سخن؛
مسائل : نقشههای دستوری؛
مبادی: چراهایی که پیرامون تکنیکهای آن مطرح میشود؛
غایت: راهبری.
ارائهی سخن در زمانهی ما بیشتر نیازمند «وقوف به تکنیک» شدهاست چرا که سخنور باید در مدت زمان کوتاهتری بر اساس ماهیتی که برگزیده به مطلوبش دست یابد و این تکنیکها هستند که نقشهای را برای سخن معرفی میکنند تا این مسیر آسانتر و دقیقتر طی شود. گذشته از آگاهی به تکنیکها در ارائهی سخن، سخنور به شاهکلیدی دیگر هم نیازمند است تا به تاثیرگذاری کلامش بیافزاید و این شاهکلید چیزی نخواهد بود جز «احساس».
سرفصل های کتاب
- دیباچه
- ماهیت سخنرانی
- هدف سخنرانی
- شرایط زمانی و مکانی
- لذت سخنرانی
- موضوع
- تهیهی نطق
- مکان سخنرانی
- فضای حاکم بر جلسه سخنرانی
- شناخت مخاطب
- قالب موضوعی سخنرانی
- ساختارهای سخنرانی
- تشخص سخنور
- تکنیک های آغاز
- مواردی که در شروع اصلاً نباید انجام بدهید
- ساختارهای نطق
- ارائهی درست مطالب
- جلب توجه مخاطب
- زبان بدن سخنران
- ذکر برخی نکات مهم دربارهی زبان بدن.
- تکنیک های پایان
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.