روش های پایان سخنرانی

روش های پایان سخنرانی در جلسات و به دست گرفتن و اداره و کنترل جلسات، یکی از مهم ترین مهارت های ارتباطی است. در این مقاله به نحوه پایان سخنرانی در جلسات می پردازیم. در ادامه به راهکارهای پایان سخنرانی در جلسات می پردازیم.

فیلم آموزشی روش های پایان سخنرانی استاد حسینیان

1- ارائه خلاصه مطالب

اولین نکته از روش های پایان سخنرانی در جلسات ارائه خلاصه مطلب است .

مطالب گفته شده در طول سخنرانی را خلاصه و به صورت گفته های تازه ارائه دهید.

این مورد سبب جمع بندی و درک بهتر سخنرانی شما می‌شود.  مشروط بر آنکه حرفهای تکراری نزنید و مطالب گفته شده را با بیانی جدید و البته مجمل و موجز ارائه دهید که هم تازگی داشته و هم به نوعی تأکیدی بر حرفهای گفته شده در طول سخنرانی باشد.

فراموش نکنید که آغاز سخنرانی و پایان سخنرانی در جلسات از اهمیت زیادی برخوردار است. چون این دو قسمت بیش از سایر قسمت های سخنرانی در یاد مخاطب باقی می ماند. بنابراین خلاصه کردن مطالب و ارائه آن ها با بیان بدیع و جدید می تواند یکی از بهترین روش های پایان سخنرانی در جلسات باشد. چه شما به عنوان عضوی از جلسه سخنرانی کنید و یا به عنوان رئیس جلسه جمع بندی و ارائه خلاصه مطالب یکی از موثرترین روش های پایان سخنرانی در جلسات است.

2- نشان دادن عمق آگاهی و دانش سخنران

از آن جایی که سخنرانی در جلسات به مدت طولانی، به شدت باعث کلافگی و بی حوصلگی اعضای جلسه می شود، سخنرانی باید کوتاه، موجز و مجمل باشد. اما در این اجمال باید عمق آگاهی و تخصص و دانش سخنران هم به معرض نمایش گذاشته شود. بنابراین باید طوری پایان سخنرانی در جلسات را رقم بزنید که اعضای جلسه متوجه بررسی همه جانبه و تخصص و تجربه شما در موضوع سخنرانی شوند.

برای استفاده از این تکنیک پایان سخنرانی در جلسات ، هرگز از عبارت کمبود وقت استفاده نکنید. تجربه من در بسیاری از جلسات نشان می دهد که سخنران جلسه وقتی به پایان سخنرانی نزدیک می شود با بیان این که “در پایان به علت کمبود وقت بسیاری از مطالب ناگفته ماند و انشاءالله اگر فرصت دیگری به من داده شود خدمت حضّار عرض می کنم” پایان سخنرانی خود را اعلامی می کند.

این نوع پایان سخنرانی در جلسات اشتباه و نادرست است. نکته اول اینکه اگر شما از روش های پایان سخنرانی در جلسات استفاده کنید نیازی به گفتن عبارت “در پایان عرض کنم … ” ندارید. ثانیا اینکه سخنرانی شما باید به گونه ای باشد که به مخاطب القا کند که مطالب زیادی برای گفتن باقیست نه اینکه شما زمان را بهانه نگفتن مطلبتان کنید.

برای اینکار استفاده از آمار، مقایسه موضوع در افراد و یا در شهرها و کشورها و موقعیت های مختلف، بررسی موضوع از زوایایی که کمتر به آن پرداخته شده است می تواند این حس را در مخاطب ایجاد کند که سخنران حرف های ناگفته زیادی برای گفتن دارد.

3- پایان سخنرانی در جلسات را تمرین کنید

بخش روش های پایان سخنرانی در جلسات باید بسیار سنجیده و دقیق تنظیم شود. بخش پایان سخنرانی را همچون بخش آغاز سخنرانی تمرین و تکرار کنید. پایان سخنرانی در جلسات باید بدون اشتباه و پرطمطراق و باشکوه و به دور از هر گونه خطا و لغزش و اشتباه اجرا شود تا سخنران تصویر ذهنی مثبتی را از خود به جا بگذارد.

4- در اوج خداحافظی کنید!

با استفاده از اصل غافلگیری در اوج یعنی دقیقا زمانی که  مخاطب تشنه شنیدن بیشتر است سخنرانی را تمام کنید. یکی از آفت های سخنرانی در جلسات طولانی شدن سخنرانی است. سخنران ها در بسیاری از موارد به خصوص زمانی که سخنی را می گویند که مورد استقبال اعضای جلسه قرار می گیرد، تشویق می شوند که بیشتر سخن بگویند. اشتباه نکنید در اوج خداحافظی کنید.

متن سخنرانی را به گونه‌ای طرح‌ریزی کنید که در اوج مطلب اصلی و در لحظه‌ی هیجانی، تمام کنید. در این روش می‌توان مهمترین سخن را در پایان سخنرانی ارائه نمود. مشروط بر آنکه از قدرت بیانی ویژه‌ای برخوردار باشید که در طول سخنرانی مطالب فرعی را به گونه‌ای بگویید که مخاطب احساس کند مهمترین سخنان را می‌شنود و دقیقاً در جایی که انتظار شنیدن سخن مهمتری را ندارد اصلی‌ترین مطلب سخنرانی را بشنود.

این روش باعث می‌شود که پیام سخنران به سادگی از ذهن مخاطب پاک نشده و فراموش ننماید.

5- ایجاد انگیزش و برانگیختگی و امید خیال انگیز در مخاطب

به آن ها امید دهید و از اعضای جلسه بخواهید که درمورد حرف هایی که زده اید به دقت فکر کند و دست به حرکتی واقعی بزند (آنان را برانگیخته کنید). این روش پایان سخنرانی در جلسات در جهت هدف راهبری سخنران در پایان به مخاطب یادآوری می کند که این سخنرانی در راستای عمل اوست که نتیجه می‌دهد.  فقط باید به یاد داشت که صرفاً با جملات بازی نکنید و از اطلاعاتی استفاده کنید که بتواند چنین مفهومی را ایجاد کند.

در این روش پایان سخنرانی شما باید در مخاطب امیدی وسوسه انگیز ایجاد کنید.

6- تمجید از اعضای جلسه

در ادامه روش های پایان سخنرانی در جلسات می‌توان با تمجیدی دلنشین از مخاطب، بدون آنکه چاپلوسی به نظر آید، سخنرانی را به پایان رساند.  بخشیدن حس خوشایند به مخاطب در پایان سخنرانی اثر سخن را چندین بـرابـر می کند.  این نکته‌ی مهم را باید دانست که نه فقط در پایان سخنرانی در جلسات و یا آغاز آغاز سخنرانی بلکه در هر جایی از سخن و استفاده از هر گونه راهکاری باید در خدمت موضوع سخن باشد و حتی تمجید از مخاطب نیز باید پیامی مخابره نموده و مفهومی منتقل نماید.

برای انجام این کار باید ویژگی مشترکی را در اعضای جلسه و یا صفت و ویژگی بارز و مشخصی را در شرکت، سازمان و یا مجموعه مربوط که برای آن ها سخنرانی می کنید جستجو کنید و آن را بیان کنید.

7- استفاده از طنز انتقادی

اگر می‌توانید با طنزی انتقادی سخنرانی در جلسات را به پایان برسانید.  طنز علاوه بر ایجاد موقعیت فرح بخش و شادی آور، صاحب مفاهیمی است که مخاطب را به فکر فرو می‌برد. این گونه طنزهای انتقادی در راستای راهبری سخنران صاحب اهمیت می‌شوند.

انتقاد هرچند مفید، گزنده است و تلخی آن را با طنز بپوشانید.

البته این روش های پایان سخنرانی در جلسات مربوط به مواردی می شود که شما نسبت به اعضای جلسه از جایگاه برتر سازمانی و ساختاری و یا عرفی برخوردار هستید. درست است که طنز، زهر و تلخی انتقاد را می گیرد ولی به هر حال پایان خوشی را برای اعضای حاضر در جلسه رقم نمی زند. بنابراین اگر شما مدیر و رئیس نیستید و یا از ارشدیت سنی، علمی و تخصصی نسبت به موضوع سخنرانی برخوردار نیستید از این روش پایان سخنرانی در جلسات استفاده نکنید.

8- استفاده از شعر، داستان احساسی، دل نوشته و یا متن ادبی 

استفاده از شعر، داستان احساسی، دل نوشته و یا متن ادبی ، از موثرترین روش های پایان سخنرانی در جلسات است. به این دلیل که استفاده از این موارد باعث ایجاد حس زیباشناسی و لطافت روح در اعضای جلسه می شود و یک پایان خوش به همراه معرفت و آگاهی برای آن ها فراهم می کند. این بهترین پایانی است که می شود برای یک سخنرانی انتخاب کرد. البته فراموش نشود که شعر قصه، دلنوشته و یا مطلب ادبی باید در راستای موضوع سخنرانی باشد تا تاثیرگذاری لازم را داشته باشد.

9- استفاده از منابع مورد وثوق مخاطب برای پایان سخنرانی در جلسات

استفاده از این روش های پایان سخنرانی در جلسات باعث تأیید مطالب گفته شده خواهد شد. البته استفاده از این روش به مخاطب شناسی نیاز دارد. اینکه اعضای جلسه، مذهبی هستند و یا اعضای هیات علمی هستند و یا جوانان هستند و … در نوع انتخاب شما تاثیرگذار است.

مثلا در جلسات مذهبی استفاده از آیات و روایات و در جلسات علمی استفاده از آخرین مقالات علمی و به روز دنیا می تواند تاثیرگذار باشد.