شعر بدرود | دکلمه، متن، تحلیل و معنی شعر

در این مقاله، متن، تحلیل، معنی و دکلمه شعر بدرود از احمد شاملو با صدای زیبا و دلنشین احمد شاملو و استاد محمدعلی حسینیان بنیانگذار آموزش سخنوری حرفه ای و فن بیان در کشور را می شنویم.

دکلمه شعر نو یکی از مهمترین و موثرترین تمرین های فن بیان برای آموزش لحن در فن بیان است. برای رسیدن به لحن درست و دقیق در فن بیان، این تمرین می تواند سخن آموزان و هنرجویان فن بیان و سخنرانی را با چالش های جدی فن بیان و تکنیک های لحن روبرو کند.

همچنین می توانید به مقاله و ویدئوی تمرین دکلمه شعر نو برای آشنایی بیشتر با آموزش دکلمه مراجعه کنید.

آنچه در ادامه می خوانید:

دکلمه شعر

دانلود فایل صوتی دکلمه شعر بدرود با صدای استاد محمدعلی حسینیان

ویدئوی دکلمه شعر بدرود

متن شعر بدرود

برایِ زیستن دو قلب لازم است
قلبی که دوست بدارد، قلبی که دوست‌اش بدارند
قلبی که هدیه کند، قلبی که بپذیرد
قلبی که بگوید، قلبی که جواب بگوید
قلبی برای من، قلبی برای انسانی که من می‌خواهم
تا انسان را در کنارِ خود حس کنم.

□

دریاهایِ چشمِ تو خشکیدنی‌ست
من چشمه‌یی زاینده¹ می‌خواهم.

پستان‌هایت ستاره‌هایِ کوچک است
آن سویِ ستارهْ من انسانی می‌خواهم:

انسانی که مرا بُگْزیند²
انسانی که من او را بُگْزینم،
انسانی که به دست‌های من نگاه کند
انسانی که به دست‌هایش نگاه کنم،
انسانی در کنارِ من
تا به دست‌هایِ انسان‌ها نگاه کنیم،
انسانی در کنارم، آینه‌یی در کنارم
تا در او بخندم، تا در او بگریم…

□

خدایان نجاتم نمی‌دادند
پیوندِ تُردِ³ تو نیز
نجاتم نداد

نه پیوندِ تُردِ تو
نه چشم‌ها و نه پستان‌هایت
نه دست‌هایت

کنارِ من قلبت آینه‌یی نبود
کنارِ من قلبت بشری نبود…

احمد شاملو – ۱۳۳۴

معنی لغات شعر

1- زاینده/zāyande/: دارای توانایی زاییدن . [مجاز] دارای توانایی خلق و ابداع؛ آفریننده . [قدیمی، مجاز] افزون‌شونده.

2- بگزیند: انتخاب کند

3- ترد/tord/: هر ‌چیزی که زود شکسته شود؛ زودشکن . نازک . [قدیمی] تروتازه.