شعر یه شب مهتاب (شبانه) | دکلمه، متن، معنی و تحلیل شعر

شعر-یه-شب-مهتاب

شعرهای عاشقانه شاملو

در این مقاله، متن، تحلیل، معنی و دکلمه شعر یه شب مهتاب (شبانه) از احمد شاملو با صدای زیبا و دلنشین احمد شاملو و استاد محمدعلی حسینیان بنیانگذار آموزش سخنوری حرفه ای و فن بیان در کشور را می شنویم.

دکلمه شعر نو یکی از مهمترین و موثرترین تمرین های فن بیان برای آموزش لحن در فن بیان است. برای رسیدن به لحن درست و دقیق در فن بیان، این تمرین می تواند سخن آموزان و هنرجویان فن بیان و سخنرانی را با چالش های جدی فن بیان و تکنیک های لحن روبرو کند.

همچنین می توانید به مقاله و ویدئوی تمرین دکلمه شعر نو برای آشنایی بیشتر با آموزش دکلمه مراجعه کنید.

آنچه در ادامه می خوانید:

۱- فایل صوتی دکلمه شعر با صدای استاد محمدعلی حسینیان

۲- دانلود آهنگ یه شب مهتاب با صدای فرهاد 

3- ویدیوی دکلمه شعر 

4- متن شعر 

5- معنی لغات شعر 

دکلمه-شعر-یه-شب-مهتاب

دکلمه شعر

دانلود فایل صوتی دکلمه شعر یه شب مهتاب (شبانه) با صدای استاد محمدعلی حسینیان

دانلود آهنگ شعر یه شب مهتاب با صدای فرهاد مهراد

دانلود ویدئوی دکلمه شعر 

متن شعر یه شب مهتاب (شبانه)

یه شبِ مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو می‌بره
کوچه به کوچه
باغِ انگوری
باغِ آلوچه
دره به دره
صحرا به صحرا
اون جا که شبا
پشتِ بیشه‌ها
یِه پری میاد
ترسون و لرزون
پاشو میذاره
تو آبِ چشمه
شونه‌می‌کنه
مویِ پریشون…

یه شبِ مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو می‌بره
تهِ اون دره
اون‌جا که شبا
یکه و تنها
تک‌درختِ بید1
شاد و پُرامید
می‌کنه به‌ناز
دسّشو دراز
که یه ستاره
بچکه مثِ
یه چیکه بارون
به جایِ میوه‌ش
نوکِ یه شاخه‌ش
بشه آویزون…

یه شبِ مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو می‌بره
از تویِ زندون
مثِ2 شب‌پره3
با خودش بیرون،
می‌بره اون‌جا
که شبِ سیا
تا دمِ سحر
شهیدایِ شهر
با فانوسِ خون
جار4 می‌کشن
تو خیابونا
سرِ میدونا:

«ــ عمو یادگار!
مردِ کینه‌دار!
مستی یا هشیار
خوابی یا بیدار؟»

مستیم و هشیار
شهیدایِ شهر!
خوابیم و بیدار
شهیدایِ شهر!
آخرش یه شب
ماه میاد بیرون،
از سرِ اون کوه
بالایِ دره
رویِ این میدون
رد می‌شه خندون

یه شب ماه میاد
یه شب ماه میاد

معنی لغات شعر

1- بید/bid/: درختی بی‌میوه با شاخه‌های راست و بلند، برگ‌های دراز و ساده، چوب کم‌دوام، و برگ و پوست آن تلخ‌مزه که در جاهای معتدل و مرطوب و بیشتر در کنار نهرها می‌روید.
⟨ بید طبری: (زیست‌شناسی) سرخ‌بید؛ طبرخون.
⟨ بید مجنون: (زیست‌شناسی) نوعی درخت بید که شاخه‌های باریک و دراز آن به طرف زمین آویزان است؛ بیدِ معلق؛ بیدِ نگون.

2- مثِّ: مثلِ . مانندِ

3-شب پره/šabpare/: خفاش

4- جار/jār/: بانگ، داد، صدا، صلا، صوت، فریاد، ندا

فهرست مطالب